PREMIJERA – PREDSTAVA HAMLETA U SELU MRDUŠA DONJA

U petak 7. novembra, na Velikoj sceni Crnogorskog narodnog pozorišta u 20 sati, premijerno će biti izvedena “Predstava Hamleta u selu Mrduša Donja”, po tekstu Iva Brešana, u režiji Luke Kortine. Predstava je nastala u koprodukciji Međunarodnog festivala Kotor art i Crnogorskog narodnog pozorišta. Festivalsku premijeru predstava je imala 20. jula u Kotoru, u okviru VI Međunarodnog festivala Kotor art.

Producent predstave je Janko Ljumović, dramaturškinja Željka Udovičić Pleština, scenografkinja Ivanka Vana Prelević, kostimografkinje Lina Leković i Ivana Murišić, kompozitor Ljupče Konstantinov, koreografkinja  Tamara Vujošević Mandić, lektor Ana Maras Harmander.

U predstavi igraju: Simo Trebješanin, Danilo Čelebić, Dragana Dabović, Ana Vujošević, Stevan Radusinović, Dušan Kovačević, Dejan Ivanić, Gorana Marković, Momo Pićurić, Dragan Račić i Jelena Minić.

Predstava će biti izvedena i u subotu 8. novembra.

Mrduša

Predstava Hamleta u selu Mrduša Donja“  tekst je koji od vremena kada je napisan, a to je bilo davne 1965.godine, uspješno podbada, izvrgava kritici i ruglu te uznemiruje duhove ovih naših prostora. Prva je to drama živućeg klasika Ive Brešana koja je zbog svoje nedvojbene političke beskompromisnosti i oštrine spavala čitavih 6 godina nakon što je napisana, sakrivana po ladicama gdje su je brižno pospremale prestrašene ruke kazališnih ravnatelja.

Što je s „Mrdušom“ danas? Da li je vrijeme otupjelo njenu oštricu? Upravo suprotno. Ta groteskna tragedija, kako ju je sam autor žanrovski  odredio, na žalost i nesreću ovog vremena, a na ponos dramskoj literaturi, bez problema pronalazi put do današnjeg gledatelja. Jer bez obzira što se klasična Shahespearova dramska priča  vještom rukom pisca koji stvara originalno djelo smješta  u suvremeni kontekst onog vremena, njena intertekstualnost i razotkrivanje ljudskih mana vodi je k nama.

Ta priča o oportunistima, lopovima, licemjerima skrivenima iza političke frazeologije trenutka razotkriva glupost totalitarističkog režima, ali jednako tako otvara prostor analogiji s našim vremenom demokrature. I prokazuje da promjena sistema ne garantira i promjenu mentaliteta. On je ostao isti. Stoga je ova predstava o nama, ona nam pokazuje da su Bukare i danas jednako tako na vlasti, da je sve prepuno poltrona Mačaka, kukavica Pulje, a da je pobuna pojedinca idealistički čin osuđen i od ovog društva na propast.

Željka Udovičić Pleština

Jedno od ključnih pitanja postavljenih u predstavi jeste važnost kulture. Da li je ona našem društvu uopšte potrebna? Da li je istinska ili izvitoperena ? U jednom trenutku, Škunca kaže da takva (partijska) kultura „nije prosvećivanje, nego zatupljivanje naroda”. Ovaj problem manipulativnih zamjena, banalizovanja autentičnih umjetničkih vrijednosti ključno je važan za naše vrijeme.

Ana Tasić