Bertold Breht – MALOGRAĐANSKA SVADBA
Svatovi jedu, piju, govore, plešu samo da ne bi nastala tišina koja je trenutak ozbiljne opasnosti, upravo zbog toga jer može postati trenutak razmišljanja i ujedno trenutak konfrontacije sa samim sobom.
Samodestrukcija i opšti raspad je svakako posljedica malograđanskog odsustva tišine..
- Reditelj/scenograf/izbor muzike: Eduard Miler
- Prijevod: Radovan Milanov
- Dramaturg: Žanina Mirčevska
- Kostimograf: Tajana Meštrović
- Koreograf: Tamara Vujošević-Mandić
- Lektor: Dubravka Drakić
- Plakat: Vuk Eraković
Uloge:
- Nevjesta – Ana Vujošević
- Mladoženja – Simo Trebješanin
- Nevjestina mama – Dubravka Drakić
- Mladoženjina mama – Žaklina Oštir
- Prijateljica – Nada Vukčević
- Žena – Gorana Marković
- Muž – Dejan Ivanić
- Sestra – Žana Gardašević
- Mladić – Zoran Vujović
Premijera: 25. I 2008. Podgorica
Riječ režisera
”Malograđanska svadba” (1919), je jedan od najizvodjenijih Brehtovih komada. Tekst je precizna vivisekcija malograđanskog duha, sa elementima apsurdne dramaturgije.
Osnovna tema je malograđanstvo kao sistem samouništavanja.
Šta je malograđanstvo?
Kako ga prepoznati?
Kako priznati da se u svakom od nas skriva mali ili veliki malograđanin?…
Malograđanski duh je duh koji se kreće i živi u zadanim granicama, zbog te ograničenosti to je siromašni duh. Malograđanin se skriva unutar određenih pravila i normi, slijepo se drži njih i time je oslobođen odgovornosti, konfrontacije sa samim sobom i projeravanja sopstvenih stavova.Svijet malograđana je svijet bez velikih dogadjanja – to je svijet vegetiranja i bijeg od nepoznatog.
Breht u tekstu kritikuje i brak kao formalnu instituciju malograđanskog društva.
To je legitimna institucija lažnog morala. Svadba je proslava braka, koja kod Brehta postane ”orgija” izpraznosti. Svatovi jedu, piju, govore, plešu samo da ne bi nastala tišina koja je trenutak ozbiljne opasnosti, upravo zbog toga jer može postati trenutak razmišljanja i ujedno trenutak konfrontacije sa samim sobom.
Samodestrukcija i opšti raspad je svakako posljedica malograđanskog odsustva tišine..
Žanina Mirčevska
Bertold Breht
Bertold Breht je rođen u Augsburgu (Bavarska) 1898. u buržoaskoj porodici.
Prve svoje tekstove je objavio 1914. godine za vrijeme studija filozofije i medicine. Godine 1918, na kraju Prvog svjetskog rata, napisao je svoju prvu dramu Baal. Slijedile su drame Bubnjevi u noći i Malograđanska svadba, 1919. i U džungli gradova, 1921. Sve su izražavale njegove anarhističke stavove i bili su jasna i oštra kritika društva.
Jačanje nacizma u Njemačkoj, gdje su njegova djela zabranjivana i spaljivana, natjerala su ga da ode u egzil 1933. Prošao je Evropu (Danska, Finska, Rusija), prije nego što je stigao u SAD, u Kaliforniju. Zbog marksističkih ideja, napustio je SAD 1947. Tokom ovog perioda, napisao je dosta drama, uključujući Galilejev život, Majka hrabrost i njena djeca, Zadrživi uspon Artura Uija, Kavkaski krug
kredom i Mali organon za teatar gdje je teorijski obrazložio svoje shvatanje teatra.
Definitivno se nastanio u Berlinu 1949, postao je upravnik Berliner ansambla, gdje su radjene predstave koje su ilustrovale njegove socijalističke ideje. Jednom je cinično poručio kritičarima: ”Ako narod loše misli, promijenite narod!”.
Postao je omiljena ličnost režima u Istočnoj Njemačkoj (NDR) i dodijeljena mu je Lenjinova nagrada za mir 1955. Umro je od infarkta u Berlinu 14. avgusta 1956.
Bertold Breht je najznačajniji njemački pisac drama, pozorišni teoretičar i liričar 20. vijeka. Njegova djela se danas izvode širom svijeta. Breht važi za osnivača epskog teatra. U jednoj od svojih prvih režija, Breht je upotrijebio panoe sa natpisom ”Ne buljite tako romantično!“ Stvorio je politički teatar u kome publika učestvuje interpretirajući značenje.
Eduard Miler
Slobodni dramski umjetnik – pozorišni reditelj.
Akademiju pozorišne umjetnosti završio je u Štutgartu.
Danas živi u Sloveniji.
Režirao je niz značajnih pozorišnih predstava u Sloveniji, Njemačkoj, Austriji, Hrvatskoj, Srbiji, Crnoj Gori…
Dobitnik je brojnih nagrada na nekoliko međunarodnih teatarskih festivala. Bio je umjetnički direktor Slovenskog mladinskog gledališča u Ljubljani u periodu od 1990-1994.
U njegovoj biografiji značajne su režije Brehta, Šekspira, Bihnera, Hajnera Milera, Tolera, Hauptmana, Molijera, Edena fon Horvata, kao i tekstovi savremene dramaturgije kao što su Sara Kejn, B.M. Koltes, Kerol Čerčil..
Na sceni Crnogorskog narodnog pozorišta režirao je već tri predstave – “Party Time” H. Pintera, “Joneskomanija” E. Joneska i “Poludjela lokomotiva” S. I. Vitkijeviča.
- Festivali: Bjelovarski odjeci kazališta (BOK fest) 2008; Festival internacionalnog alternativnog teatra “FIAT 08” – Podgorica; Međunarodni teatarski festival (MOT) – Skoplje 2008. godine; Festival crnogorskog teatra 2008 – Podgorica; Jugoslovenski pozorišni festival – Užice 2008. godine; Međunarodni festival glumca – Nikšić 2010.
- Nagrade: Nagrade Festivala crnogorskog teatra (2008) – Nagrada za najbolju predstavu, Ani Vujošević za najbolju žensku ulogu; Godišnja nagrada CNP za 2008. godinu, Nadi Vukčević; Nagrada Međunarodnog festivala glumca (Nikšić 2010) Žaklini Oštir.