IN MEMORIAM: LJUBOMIR ĐURKOVIĆ (1952-2022)

Crnogorsko narodno pozorište, sa  tugom i najdubljim poštovanjem, oprašta se od Ljuba Đurkovića, jednog od najznačajnijih savremenih crnogorskih pisaca i dramaturga, autentičnog intelektualca koji je u pozorišnom životu Crne Gore ostavio neizbrisiv trag.

Ljubomir Đurković, pisac i dramaturg, preminuo je u Podgorici u 70. godini života.

Đurković je rođen 13.novembra 1952.godine na Cetinju, gdje je završio osnovnu školu i gimnaziju. Diplomirao je na odsjeku za komparativnu književnost i teatrologiju na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Sarajevu.

Ratne devedesete proveo je u Holandiji kao politički azilant.
Napisao je drame: „Pisac porodične istorije“, „Peti čin“, „Petronije ili metuzalemi uživaju vječito proljeće“, „Tobelija“, „Otpad“, „Presvlačenje“, „Kasandra,klišei“ i „Tiresijina laž“. 
Objavio je knjige pjesama: “Polifemov plač“, „Poslovi i dani“, „Ipak, nešto se pomjera“ i „Vseeno, nekaj se spreminja“ (sabrane pjesme na slovenačkom). Pjesme su mu prevođene na makedonski, rumunski, poljski, italijanski i slovenački jezik.
Drame su mu izvođene i /ili štampane u časopisima, antologijama ili posebnim knjigama, na turskom, bugarskom, makedonskom, albanskom, slovenačkom, francuskom i engleskom jeziku. Dobitnik je Trinaestojulske nagrade.

Bio je dramaturg Crnogorskog narodnog pozorišta, direktor Kraljevskog pozorišta Zetski dom na Cetinju, urednik u Redakciji za kulturu Televizije Crne Gore.

U Crnogorskom narodnom pozorištu postavljene su njegove drame: „Pisac porodične istorije“ u režiji Gorana Bulajića (1989), „Kuća lutaka – Tobelija“ u režiji Nicka Uppera (2000), i „Otpad“, u režiji Nicka Uppera (2002).

Bio je i urednik izdanja CNP-a.